Przyznanie Nagrody Nobla Oldze Tokarczuk było z pewnością literackim wydarzeniem numer jeden w ubiegłym roku. Pomysł usytuowania twórczości Tokarczuk w centrum niniejszego wydania nie powinien zatem zaskakiwać. Wykraczając poza statystykę, laudacyjną i okolicznościową, traktujemy noblowski zaszczyt jako wezwanie do ponownej lektury dzieł Laureatki, do rewizji dotychczas opublikowanych tekstów interpretacyjnych i krytycznych oraz do refleksji nad publicznymi wypowiedziami samej Tokarczuk. "Spory o kolejne książki Olgi Tokarczuk - pisze Zuzanna Sala - przyniosły naprawdę ciekawe rozpoznania - najłatwiej zauważalne wtedy, gdy wyłapywane z perspektywy metakrytycznej i dystansu czasowego. Zdaje się jednak, że dziś taka dyskusja jest niemożliwa". Chcielibyśmy ,aby wspomniana debata nie tylko znów stała się możliwa, lecz także aby rzeczywiście się toczyła; teksty składające się na blok podejmujący temat numeru mają być jej częścią. Nasz pomysł na udział w dyskusji jest dość szczególny: oddajemy głos młodszemu pokoleniu zaangażowanemu w życie literackie. Zaprosiliśmy do współpracy autorów i redaktorów pism, które z pewną niedokładnością można nazwać młodocianoliterackimi. W efekcie otrzymaliśmy małą anatlogię różnorodnych tekstów: interpretacji, polemik, impresji i esejów. Filip Matwiejczuk prezentuje rozważania o literackich filiaciach prozu Tokarczuk i jej kulturotwórczych ambicjach. Patryk Kosenda ukazuje problemy literackiego mainstreeamu z posługiwaniem się etykietą "fantastyka". Mateusz Górniak kataloguje chwyty, za pomocą których Noblistka wprowadza kategorię dziwności w Opowiadaniach bizarnych. Zarówno Paweł Kaczmarski, jak i Paweł Kusiak, choć w różny sposób, piszą o problemach lewicy w ocenie twórczości Tokarczuk. Karolina Kurando z kolei idzie tropami noblowskiego wykładu Laureatki i czyta jej opowiadnia przez pryzmat zaproponowanej przez nią kategorii czułości. Skoro to Literacka Nagroda Nobla stała się głownym tematem najnowszego numeru naszego pisma, postanowiliśmy nie pomijać drugiego z ogłoszonych w ubiegłym roku laureatów, Petera Handkiego. Do głosów o Oldze Tokarczuk dołączamy także tekst o żałobie w powieści "Pełnia nieszczęścia" Handkiego, który dla "Nowego Napisu" opracował Jacek Wiaderny.