Drugi tom publikacji pt. "Leksykon bezpieki. Kadra kierownicza aparatu bezpieczeństwa (1944–1956)" zawiera pięćdziesiąt artykułów biograficznych dotyczących funkcjonariuszy centrali RBP, MBP, KdsBP i MSW, którzy w latach 1944–1956 pełnili w nich funkcje kierownicze. Publikowane biogramy opracowane zostały na podstawie szerokiej kwerendy archiwalnej oraz dostępnej literatury przedmiotu. Dzięki temu, oprócz szczegółowych informacji na temat przebiegu służby tych osób, czytelnik ma możliwość prześledzenia ich losów również poza aparatem bezpieczeństwa. Stwarza to możliwość poznania często zaskakujących życiorysów, ale również szerszego spojrzenia na nieznane dotąd kulisy działania UB.
Czwarty tom publikacji pt. Leksykon bezpieki. Kadra kierownicza aparatu bezpieczeństwa 1944-1956 zawiera pięćdziesiąt artykułów biograficznych dotyczących funkcjonariuszy centrali RBP, MBP, KdsBP i MSW, którzy w latach 1944-1956 pełnili w nich funkcje kierownicze. Publikowane biogramy opracowane zostały na podstawie szerokiej kwerendy archiwalnej oraz dostępnej literatury przedmiotu. Dzięki temu, oprócz szczegółowych informacji na temat przebiegu służby tych osób, czytelnik ma możliwość prześledzenia ich losów również poza aparatem bezpieczeństwa. Stwarza to możliwość poznania często zaskakujących życiorysów, ale również szerszego spojrzenia na nieznane dotąd kulisy działania UB.
Biografia wywodzącego się z rodziny polsko-francuskiej, urodzonego na Litwie, wychowanego w polsko-żydowskim Wilnie Sergiusza Kościałkowskiego prezentuje losy i walkę pokolenia Polski niepodległej zniszczonego przez totalitaryzmy niemieckich nazistów i rosyjskich bolszewików. Biografia wywodzącego się z rodziny polsko-francuskiej, urodzonego na Litwie. Tom trzeci pracy ukazuje eliminacje konfidentów i kolaborantów sowieckich, działalność bojową oddziałów AK po wejściu Sowietów, masakrę oddziału „Fakira” dokonaną przez formację dywersji pozafrontowej NKGB, losy kresowiaków po ekspatriacji na tereny Polski pojałtańskiej. Autor przebadał dokumenty polskie, litewskie, niemieckie, rosyjskie, żydowskie dotarł też do wielu świadków wydarzeń. Wykorzystał zachowane dokumenty AK, Abwehry, gestapo, policji litewskiej i sowieckich służb bezpieczeństwa.
Wszechstronna, oparta na kompleksowych badaniach źródłowych monografia niemieckiego obozu zagład w Sobiborze, w którym w latach 1942-1943 zginęło ok. 250 tys. Żydów z ziem polskich i całej Europy. Autor omawia czynniki, które doprowadziły do powstania obozu, opisuje okres jego budowy, funkcjonowanie, przedstawia załogę niemiecką i ukraińską, warunki życia i pracy więźniów i ich bunt, ale także ukazuje stosowane w obozie metody eksterminacji i próbuje uściślić liczbę ofiar Sobiboru.
W tomie studiów poruszono szereg zagadnień związanych z rozwojem historiografii wojskowej w okresie PRL. Analizie poddano wybrane struktury organizacyjne i kierunki badań, jak też opisano interesujące studia przypadków. Wskazano na istniejące w okresie PRL ograniczenia i znaczenie propagandy dla prowadzenia badan w tytułowym zakresie, jak również postawy uczonych funkcjonujących w ramach systemu społecznopolitycznego, w którym polsko-sowieckie braterstwo broni i sojusz z Moskwą uważano za najwyższą wartość.
Wybory do Sejmu i Senatu w czerwcu 1989 r. przyspieszyły proces demontażu władzy sprawowanej w Polsce przez Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą przez 45 lat. W kolejnych miesiącach jej członkowie, pracownicy aparatu partyjnego oraz kierownictwo partii usiłowali przystosować się do nowych warunków społeczno-politycznych. Książka omawia ostatnie próby reanimowania PZPR oraz wydarzenia, które ostatecznie doprowadziły do likwidacji partii.
Mater. z konferencji naukowej "Jesteście naszą wielką szansą : młodzież na rozstajach komunizmu 1944-1989", zorganizowanej przez Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej IPN, która odbyła się 17 listopada 2006 r. w Warszawie.
W polskiej historiografii biografie kobiet należących do pierwszego pokolenia emancypantek wciąż można policzyć na palcach jednej ręki. Zofia Moraczewska niewątpliwie była jedną z czołowych przedstawicielek grupy kobiet zaangażowanych zarówno w działalność socjalistyczną, jak i emancypacyjną oraz jedną z niewielu, którym udało się przynajmniej w pewnych okresach życia łączyć aktywność na obu tych polach. (…) Bardzo ciekawe są fragmenty książki dotyczące łączenia przez Moraczewską roli żony, matki i działaczki politycznej. (…) Zwłaszcza te, które przybliżają czytelnikowi jej wrażliwość społeczną, interpretację tzw. kwestii kobiecej, poglądy na wychowanie kobiet i ich role społeczne, w tym macierzyńskie.
Książka jest pokłosiem konferencji naukowej zorganizowanej przez IPN w grudniu 2016 r. W poszczególnych artykułach badacze poruszają szereg węzłowych zagadnień związanych z powstaniem i działalnością policji granatowej w latach 1939–1945 aż do opisu losów funkcjonariuszy po zakończeniu II wojny światowej.
Materiały z konferencji naukowej, 3-4 lipca 2017 r., Kielce.
Publikacja jest pokłosiem konferencji pn. Relacje polsko-żydowskie w XX wieku. Badania – kontrowersje – perspektywy, która miała miejsce 3–4 lipca 2017 r. w Kielcach, a została zorganizowana przez InstytutPamięciNarodowej – Delegatura w Kielcach oraz Instytut Historii Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Zawiera 16 tekstów pogrupowanych w 3 bloki tematyczne.
Książka ta stanowi próbę analizy stosunków między państwem polskim a mieszkającą w nim mniejszością i emigracją rosyjską w latach 1926–1935. Czytelnik znajdzie w tej książce analizę położenia społeczności rosyjskiej w Polsce, frakcji politycznych, na jakie się dzieliła, ewolucji polityki państwa na szczeblu centralnym i wojewódzkim oraz tajnego oblicza stosunków polsko-rosyjskich.
Książka jest pierwszym tak szczegółowym opracowaniem historycznym przedstawiającym kontekst polski katastrofy czarnobylskiej. Dotychczasowe ustalenia przedstawicieli różnych dziedzin nauki zostały wzbogacone o szeroką kwerendę archiwalną, która umożliwiła niezwykle wnikliwą analizę politycznych, społecznych, zdrowotnych, psychologicznych oraz środowiskowych skutków awarii w Polsce. Autor, mierząc się z wieloma mitami dotyczącymi katastrofy, opisuje rzeczywistą skalę szkód, jakie spowodowało skażone powietrze znad Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej.
Rozdziały lub artykuły tej książki skatalogowano pod własnymi tytułami. Dostępne pod tytułem pracy zbiorowej.
Materiały z konferencji naukowej, 27-28 września 2019r ., Londyn.
Mimo upływu lat historycy wciąż podejmują badania nad początkiem drugiej wojny światowej. Stosunkom między II Rzecząpospolitą a jej ówczesnymi sojusznikami – Francją i Wielką Brytanią – została poświęcona międzynarodowa konferencja „Polacy i Brytyjczycy w obliczu wybuchu II wojny światowej”, zorganizowana przez InstytutPamięciNarodowej, Ambasadę RP w Londynie, Bibliotekę Polską oraz Studium Polski Podziemnej. Do współpracy zaprosiliśmy historyków polskich i brytyjskich. Konferencja odbyła się 27 i 28 września 2019 r. w Londynie. Niniejszy zbiór artykułów naukowych jest jej pokłosiem.
Publikacja stanowi częściowy rezultat prac prowadzonych w ramach projektu „Indeks Polaków zamordowanych i represjonowanych za pomoc Żydom w okresie II wojny światowej”.
Monografia stanowi próbę przedstawienia całokształtu dziejów białoruskiego ruchu niepodległościowego w czasie II wojny światowej. Pokazuje dramat Białorusinów w warunkach konfliktu dwóch totalitaryzmów – nazistowskiego i radzieckiego. Autor ukazuje najważniejsze etapy w rozwoju tego ruchu z uwzględnieniem aspektów politycznych, organizacyjnych oraz militarnych. W sposób szczegółowy omawia współpracę działaczy białoruskich z III Rzeszą na terenie okupowanej Białorusi i poza jej granicami. Analizuje również uwarunkowania międzynarodowe i ideologiczne tej kolaboracji. Jeden z rozdziałów traktuje o utworzeniu i działalności niemieckich formacji wojskowych złożonych z Białorusinów. Autor przedstawił także stosunek działaczy białoruskich do Polski i Polaków oraz relacje polsko-białoruskie w omawianym okresie. W książce pokazano również powojenne losy działaczy białoruskiego ruchu niepodległościowego. Na podstawie rzadkich i nieznanych dotąd źródeł historycznych z archiwów w Polsce, Białorusi, Czechach, na Litwie, Łotwie, w Niemczech, Rosji, Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii w książce obala się wiele mitów wytworzonych zarówno przez historiografię sowiecką, jak i przedstawicieli nurtu narodowo-białoruskiego. Autor ustosunkowuje się do sporu wokół istnienia (lub nieistnienia) tzw. białoruskiego antysowieckiego podziemia narodowego.
Nagroda w Konkursie im. Władysława Pobóg-Malinowskiego na Najlepszy Debiut Historyczny Roku
Praca łączy rys biograficzny członków grupy „pułkowników” – jednego z najciekawszych i najbardziej wpływowych środowisk politycznych II Rzeczypospolitej – z szeroko zakrojoną problematyką polityczną, obejmującą zarówno analizę mechanizmów walki o władzę, jak i kwestie ideologiczne. Tak obszerny zamiar badawczy wymagał ujęcia historycznego, politologicznego, a ze względu na specyficzny typ więzi łączących „pułkowników” także socjologicznego (teoria małych grup społecznych oraz teoria elit) i psychologicznego. W przyszłości możliwe będzie też podjęcie badań nad socjologią dnia codziennego osób wchodzących w skład grupy „pułkowników” oraz ich rodzin. Ujęcie psychologiczne koncentruje się na charakterystyce charyzmatycznych osobowości „pułkowników” oraz ich Komendanta. W analizie zastosowano metodę prozopograficzną, opierającą się na zbiorczym przedstawieniu informacji dotyczących postaci identyfikowanych z grupą.
Wspomnienia Ireny Jabłońskiej-Kaszewskiej (1927–2014) to opowieść obejmująca kilka epok w dziejach naszego kraju. Autorka przyszła na świat w rodzinie gdańskiej Polonii, w środowisku świadomym swojej tożsamości i polskości. Po dojściu Hitlera do władzy wraz z rodzicami zamieszkała w Toruniu. Kolejne rozdziały wiodą czytelnika przez lata trzydzieste aż po dramat 1 września 1939 r., chaos ewakuacji i pierwszych tygodni wojny. Lata okupacji rodzina Jabłońskich spędza w Toruniu, a po zakończeniu wojny w 1945 r. wraca do Gdańska. Tłem opowieści o życiu prywatnym jest historia odradzającej się gdańskiej Akademii Lekarskiej (od 1950 r. Akademii Medycznej), w której autorka przepracowała niemal pięć dekad. To właśnie z perspektywy tego środowiska obserwujemy „polskie miesiące” – rok 1968, 1970, 1980 i wprowadzenie stanu wojennego. Wraz z przełomem politycznym Okrągłego Stołu i wyborów czerwcowych wchodzimy w lata dziewięćdziesiąte XX w. – dla autorki był to czas intensywnej pracy samorządowej, ale i rozczarowań nową rzeczywistością po roku 1990. Jednym z głównych bohaterów wspomnień Ireny Jabłońskiej-Kaszewskiej jest Gdańsk, dlatego dla każdego gedanisty powinny się one stać lekturą obowiązkową.
"Zakulisowe rozmowy przywódców polskich na uchodźstwie, polityków sowieckich, brytyjskich i amerykańskich, konflikty interesów między głównymi siłami sceny politycznej czasów II wojny światowej, nieporozumienia na szczeblu dyplomatycznym, błędna interpretacja faktów oraz słów adwersarzy ? i wreszcie powstanie w 1941 r. Armii Andersa oraz jej ewakuacja do Iranu w 1942 r. Temu właśnie poświęcona jest książka Sławomira Kalbarczyka. Gdy na frontach toczyła się wojna, w gabinetach trwała gra, której stawką była przyszłość tysięcy łagierników i zesłańców na nieludzkiej ziemi. Autor ukazuje, często w zupełnie nowym świetle, bieg wydarzeń i rolę poszczególnych jej uczestników. Nowe jest także wyjaśnienie fundamentalnego problemu w dziejach tej armii – okoliczności, w jakich zapadła decyzja o jej wyjściu do Iranu. Wydarzenie to było do tej pory rozmaicie, często zupełnie dowolnie interpretowane w historiografii. Książka ukazuje się w roku 50-lecia śmierci dowódcy Armii Polskiej w ZSRS – gen. Władysława Andersa.
